- ۰ نظر
- ۱۰ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۰۵
- ۴۷۱ نمایش
ای که خورشید فلک محو لقای تو بُوَد | ماه را روشنی از نور و ضیای تو بُوَد |
معدن جود و سخایی تو که از فرط کرم | دو جهان، ریزه خور خوان عطای تو بُوَد |
نسبت قامتِ سرو تو، به طوبی ندهم | زان که طوبی، خجل از قدّ رسای تو بُوَد |
در جوار تو، ز حق خواهش جنّت نکنم | جنّت ما، به خدا، صحن و سرای تو بُوَد |
تو ظهور پسر خویش طلب کن ز خدا | چون که مقبول خداوند، دعای تو بُوَد |
مدینه شد ز داغ مصطفى بیت الحزن امشب
فضاى عالم هستى بود غرق محن امشب
مکن اى آسمان روشن چراغ ماه را کز کین
چراغ لاله شد خاموش در صحن چمن امشب